Depresja i zaburzenia lękowe są najczęściej diagnozowanymi dolegliwościami psychologicznymi u dzieci z cukrzycą typu 1 (CT1). - Badania pokazują, że z powodu depresji cierpi nawet 30,4 procent z nich, a 32 procent ma zaburzenia lękowe - podkreśla dr Andrzej Śliwerski z Instytutu Psychologii Uniwersytetu Łódzkiego. Naukowiec wraz z zespołem badawczym próbuje ustalić, na ile zachowania rodziców i otoczenia, w tym rówieśników, ale także postrzeganie samego chorego, wpływają na jego stan psychiczny.
Z roku na rok obserwujemy stały wzrost liczby pacjentów z CT1. Na świecie na cukrzycę typu 1 choruje 9,5 procent populacji. W ciągu ostatnich ośmiu lat liczba przypadków wzrosła o 21 procent, co sprawia, że obecnie jest to jedna z najczęstszych chorób przewlekłych u dzieci i młodzieży.
mówi dr Andrzej Śliwerski.
Depresja, lęk, strach przed chorobą… Jak sobie radzić?
Projekt badawczy realizowany z udziałem dra Andrzeja Śliwerskiego ma interdyscyplinarny charakter. Pracują nad nim psycholodzy z Instytutu Psychologii UŁ oraz lekarze diabetolodzy i psycholog z Kliniki Pediatrii, Diabetologii, Endokrynologii i Nefrologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.
Co warunkuje zaburzenia depresyjne i lękowe?
- Nieustanne ryzyko zagrożenia życia dziecka, wynikające z nadmiernego spadku poziomu cukru oraz ryzyko ciężkich powikłań zdrowotnych z powodu zbyt wysokiego poziomu, wywołuje u wielu rodziców lęk i nadmierną potrzebę kontroli jego funkcjonowania. Prowadzi to do obniżenia u dziecka poczucia własnej wartości. W niektórych przypadkach potęgować je może brak akceptacji choroby przez rodziców. Z drugiej strony badania pokazują, że pozytywne postawy rodziców mogą w znaczący sposób obniżać ryzyko wystąpienia depresji – na przykład poprzez zaangażowanie i pomaganie dzieciom w adaptacji do choroby.
Dzieci z cukrzycą typu 1 wraz ze swoimi rodzinami mają obowiązkowe szkolenia diabetologiczne przed opuszczeniem szpitala. Poruszane są na nim tematy insulinoterapii, diety i codziennego funkcjonowania. W naszym badaniu bierze udział psycholog z oddziału diabetologicznego, więc wyniki wykorzystamy w szkoleniach dla rodziców ze wsparcia i sposobów prowadzenia dzieci chorych na CT1.
podsumowuje dr Andrzej Śliwerski.
Materiał: dr Andrzej Śliwerski, Instytut Psychologii UŁ, Wydział Nauk o Wychowaniu UŁ
Redakcja: Centrum Promocji UŁ