Filolog UŁ bada humor i agresję w Internecie

Humor i niegrzeczność w Internecie stanowią tematy studiowane do tej pory niezależnie. Głównym celem interdyscyplinarnego projektu dr hab. Marty Dynel jest analiza współzależności między humorem (zarówno werbalnym jak i niewerbalnym) i niegrzeczności werbalnej w komunikacji w mediach społecznościowych, pokazując tym samym, że agresja w Internecie może służyć celom rozrywkowym oraz, że humor internetowy może mieć swoje korzenie w agresji, czasem tylko udawanej.

Efekty projektu pokażą, że te skomplikowane praktyki komunikacyjne stanowią ważną część twórczości społeczno-kulturowej. Ten szeroko zakrojony projekt znajduje współzależności nie tylko między dwoma odrębnymi tematami naukowymi, ale także między różnymi dyscyplinami, łącząc metodologie i teorie pragmatyki oraz socjolingwistyki, a także trzech interdyscyplinarnych pól badawczych ważnych dla kultury i społeczeństwa: badania nad humorem, badania dotyczące multimodalnej komunikacji i studia nad interakcjami w mediach społecznościowych.

Różne jakościowe i ilościowe analizy będą miały na celu identyfikację nowych wszechobecnych praktyk komunikacyjnych, zarówno werbalnych jak i multimodalnych mających agresywno-humorystyczny potencjał oraz zbadanie powodów istnienia i funkcji leżących u podstaw produkcji i odbioru agresywno-humorystycznych przekazów w różnych mediach społecznościowych.

- Będziemy systematycznie badać nowe formy i dynamikę agresywnego humoru/humorystycznej agresji, głównie w języku angielskim (lingua franca) ale także w innych językach (polskim, rosyjskim, litewskim, niemieckim, włoskim i hiszpańskim), analizując zjawiska nie tylko międzykulturowe ale i wewnątrzkulturowe - mówi dr hab. Marta Dynel.

Projekt obejmuje trzy części dotyczące humoru i niegrzeczności internetowej:

1) multimodalne formy (rzekomo) agresywnego humoru (np. memy i virale), które mają ewidentny cel rozbawienia użytkowników Internetu;

2) potencjalnie agresywny humor konwersacyjny wplatany w internetowe interakcje prowadzone “na serio”;

3) werbalna agresja, która może być źródłem rozrywki i humoru dla zewnętrznych obserwatorów w Internecie.

Analiza wszechobecnych agresywno-humorystycznych zjawisk komunikacyjnych z zastosowaniem aparatu pojęciowego z zakresu socjo-pragmatyki (szczególnie teorii niegrzeczności) pozwoli na zrozumienie współczesnych "cyfrowych" społeczeństw i kultur, zarówno międzynarodowych jak i narodowych.

Eklektyczne badania nad interakcjami w mediach społecznościowych ukażą specyfikę kolektywnego poczucia humoru, a także sposoby renegocjowania limitów akceptowalności humoru i (nie)grzeczności.